Vandaag opgestaan met stramheid in de botten, een vuile snotneus en ongecontroleerde aanvallen van broekhoest. Weer een zieke man erbij in Europa.
De dag werd er niet beter op toen ondergetekende in het kader van zijn complicateursschap de kranten opensloeg. Dat wordt hij overigens zelden de laatste tijd, maar voor staatsmanschap mag men al eens op de tanden bijten. Bart De Wever, voormalig Verduidelijker en voltijds boegbeeld van N-VA en Voka, heeft in Der Spiegel blijkbaar een interview gegeven. In het Duits, een taal waarvoor in Vlaams-nationalistische middens blijkbaar nog steeds een zekere affectie bestaat.
België is dus ziek, net als ondergetekende. Ondergetekende is dus betrokken partij. Nu, ziek zijn in België hoeft helemaal geen probleem te zijn. De sociale zekerheid staat als een huis en de Belgische gezondheidszorg is dag en nacht voor iedereen beschikbaar, asielzoekers in de vrieskou uitgezonderd.
Die avond kwam de wijn eens te meer uit dezelfde kruiken: transfers. Wat dat betreft zijn Wallonië en Club Brugge in hetzelfde bedje ziek: elk jaar een transfer van een paar miljoen lijkt niet echt zoden aan de dijk te brengen, maar ze blijven er toch in volharden. Als junkies die aan een infuus liggen, volgens de immer verzoenende taal van de grootste Vlaamse partij.
Hierop achtte Di Rupo zijn moment gekomen om terug te slaan en een populair misverstand de wereld uit te helpen. Blijkbaar transfereert het Zuiden al 140 jaar geld naar het Noorden, en niet omgekeerd. Maar het is graag gedaan, zo blijkt.
Wat we zelf doen, doen we beter, geldt een populair devies binnen de Vlaamse Beweging. Daarom is ondergetekende er helemaal voor gewonnen om die transfers binnen de ophanden zijnde Vlaamse staat grondig aan te pakken. Zo lopen er binnen de Vlaamse begroting allang transfers naar Limburg en West-Vlaanderen. De grote hoeveelheid pensioengerechtigden aan de kust, die door de gezonde zeelucht tot overmaat van ramp langer leven. De landbouwsubsidies, die via Europa terugvloeien naar beide regio's. Snertseries als Katarakt.
Dat Jan Jambon dat eens komt uitleggen bij Lieven "Satanic Samba" Verstraete. En dat hij dan direct eens uitlegt hoe zijn grote baas zichzelf tegelijk én conservatief én hervormingsgezind kan blijven noemen. Of hoe hij de Vlaamse economie denkt vooruit te helpen door een vuurpijl voor speculanten af te schieten. En waar Siegfried Bracke eigenlijk zijn Gents taalbad denkt te gaan volgen.
De avond afgesloten met Ingrid Lieten bij Lieven II in Reyers Laat, die een passioneel pleidooi hield voor een herstructurering in het VRT-beleid. Meer ruimte voor sport en voor fictie, want daar zit de Vlaming op te wachten. Geen programma dat de combinatie tussen beide aspecten zo goed maakt als Villa Politica. Linda De Win op herhalingslus, te beginnen om 22u15. Tegen dan is er op de VRT allang geen bal meer te zien.
Die avond kwam de wijn eens te meer uit dezelfde kruiken: transfers. Wat dat betreft zijn Wallonië en Club Brugge in hetzelfde bedje ziek: elk jaar een transfer van een paar miljoen lijkt niet echt zoden aan de dijk te brengen, maar ze blijven er toch in volharden. Als junkies die aan een infuus liggen, volgens de immer verzoenende taal van de grootste Vlaamse partij.
Hierop achtte Di Rupo zijn moment gekomen om terug te slaan en een populair misverstand de wereld uit te helpen. Blijkbaar transfereert het Zuiden al 140 jaar geld naar het Noorden, en niet omgekeerd. Maar het is graag gedaan, zo blijkt.
Wat we zelf doen, doen we beter, geldt een populair devies binnen de Vlaamse Beweging. Daarom is ondergetekende er helemaal voor gewonnen om die transfers binnen de ophanden zijnde Vlaamse staat grondig aan te pakken. Zo lopen er binnen de Vlaamse begroting allang transfers naar Limburg en West-Vlaanderen. De grote hoeveelheid pensioengerechtigden aan de kust, die door de gezonde zeelucht tot overmaat van ramp langer leven. De landbouwsubsidies, die via Europa terugvloeien naar beide regio's. Snertseries als Katarakt.
Dat Jan Jambon dat eens komt uitleggen bij Lieven "Satanic Samba" Verstraete. En dat hij dan direct eens uitlegt hoe zijn grote baas zichzelf tegelijk én conservatief én hervormingsgezind kan blijven noemen. Of hoe hij de Vlaamse economie denkt vooruit te helpen door een vuurpijl voor speculanten af te schieten. En waar Siegfried Bracke eigenlijk zijn Gents taalbad denkt te gaan volgen.
De avond afgesloten met Ingrid Lieten bij Lieven II in Reyers Laat, die een passioneel pleidooi hield voor een herstructurering in het VRT-beleid. Meer ruimte voor sport en voor fictie, want daar zit de Vlaming op te wachten. Geen programma dat de combinatie tussen beide aspecten zo goed maakt als Villa Politica. Linda De Win op herhalingslus, te beginnen om 22u15. Tegen dan is er op de VRT allang geen bal meer te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten