donderdag 3 maart 2011

Putin Putain: wat België van Rusland kan leren inzake democratie

Dat België het internationaal tegenwoordig bruin bakt, is allang geen nieuws meer. De situatie blijkt zelfs een stuk erger dan vooraf gedacht. Tijdens zijn passage op de Europees-Russische top van afgelopen week liet mensenrechtenactivist en Russisch eerste minister Vladimir Putin zijn humanistische licht schijnen over de huidige Belgische impasse. En gaf hierbij uiteraard enkele handige tips

Het is vandaag de dag dus zo ver gekomen dat we van Rusland lessen krijgen op vlak van staatsinrichting. Als we de bakmetafoor aanhouden: we bakken ze allang niet meer bruin. Onze brownies zijn onderhand  al verkoold. Krijgen we zelfs in een Libisch vluchtelingenkamp niet meer verkocht.

Democratie verhoudt zich tot Putin als vreemdelingen tot de doorsnee Vlaming: niets op tegen, maar dat ze ermee in hun eigen land blijven. Leuk concept, die Westerse democratie. Maar het kan echt wel niet de bedoeling zijn om dat zomaar zonder accijnzen wereldwijd te verspreiden.

Omdat we zelfs na 260 dagen niet over een nacht ijs mogen gaan - overigens moeilijk tijdens de Russische winter - hebben we toch even wat research gedaan. En we zijn tot de conclusie gekomen dat er tussen België en Rusland geen enkele - maar dan ook geen enkele - parallel te trekken valt. Mét de occasionele maar des te angstaanjagende uitzondering.

Zo zijn in Rusland triviale democratische evenementen als burgemeestersverkiezingen gewoon afgeschaft. De president heeft het voorrecht burgemeesters lukraak aan te stellen en te ontslaan. Gezagsdragers in Vlaanderen die zich met burgemeesterbenoemingen bezighouden, het is uiteraard ondenkbaar. En gelukkig maar. 

In tegenstelling tot ons eigen Belgenlandje komen de leidende figuren van Rusland wél goed overeen. In 2008 liep Putins tweede ambtstermijn als president af. Geen probleem, liet hij echter weten. Hij zou het met Medvedev wel op een akkoordje gooien voor de presidentsverkiezingen van 2012. In afwachting van zijn herverkiezing werd Putin een dag na zijn aftreden premier. Een land waar de premier zonder democratische legitimatie een land blijft vertegenwoordigen! Komt wel enigszins bekend voor.

Gelukkig hebben we in België de scheiding der machten. Russische toestanden, waarin rechters vlotte contacten houden met regeringsleiders, zijn hier gelukkig totaal ondenkbaar.

Dankzij de populaire trend- en lifestyleblog Wikileaks weten we dat Vladimir Putin vriendschappelijke contacten onderhoudt met wereldverbeteraar en joligaard Silvio Berlusconi. Zegt genoeg, twee bejaarde playboys ondereen. Enkel afwijzing heeft hier zijn plaats.  Maar goed dat dergelijke vriendschapsbanden niet bestaan tussen onze premier en die gekke Italiaan. Het kot zou hier te klein zijn. Ja maar, wacht eens... delen die geen fractie in het Europese parlement? En staan die niet constant samen op de foto te blinken?

Dat ze het maar houden bij fracties delen. We mogen er niet aan denken wat ze zo nog al zouden willen delen. Hetgeen ons eraan doet denken: iemand Inge Vervotte nog gezien de laatste tijd?

Wat er ook van zij, nog een geluk dat politici in ons land als beroepscategorie zo goed beschermd worden. Toen de Moskouse burgemeester Jurij Lužkov vorig jaar president Medvedev beledigde, werd hij op staande voet ontslagen. Kon de volgende dag met solliciteren beginnen. Onze ministers nemen al gedurende meer dan 280 dagen ontslag. Qua efficiëntie hebben ze in Moskou van ons geen lessen te ontvangen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten